Obóz
Nasze obozy zaczynają się na ogół w pierwszą niedzielę po zakończeniu roku szkolnego i trwają trzy (lub wyjątkowo dwa) tygodnie. Obóz ma charakter wędrowny: przez większość czasu bierzemy udział w pieszych wyprawach lub spływach kajakowych. Do głównego obozowiska w Cimochowiźnie wracamy na czas weekendów, żeby odpocząć, podzielić się wrażeniami z wycieczek, przeprać brudne rzeczy, wziąć udział w Mszy Świętej na terenie obozu.
Podczas pobytu w Cimochowiźnie kadra organizuje różne zabawy i gry np. biegi nocne, duże gry terenowe, gry zespołowe czy zabawy. Razem zbieramy się przy ognisku, śpiewamy i gramy na gitarach. Oczywiście życie obozowe obraca się także wokół różnych prac porządkowych, jak: zbieranie drewna na ognisko, okopywanie namiotów, konserwacja sprzętu i urządzeń obozowych, sprzątanie, drobne naprawy czy wachta (która przygotowuje posiłki).
Obozy Sekcji Wigierskiej mają charakter formacyjny, co oznacza, że codziennie znajdujemy czas na wspólną modlitwę poranną, wieczorną i przed posiłkami oraz uczestnictwo w niedzielnej Mszy na terenie obozu lub w klasztorze. Oznacza również, że postępujemy według określonych zasad, w szczególności odnosimy się z szacunkiem do innych, nie pijemy alkoholu, nie palimy papierosów, ani nie tolerujemy jakichkolwiek innych używek.
Podczas pobytu w Cimochowiźnie kadra organizuje różne zabawy i gry np. biegi nocne, duże gry terenowe, gry zespołowe czy zabawy. Razem zbieramy się przy ognisku, śpiewamy i gramy na gitarach. Oczywiście życie obozowe obraca się także wokół różnych prac porządkowych, jak: zbieranie drewna na ognisko, okopywanie namiotów, konserwacja sprzętu i urządzeń obozowych, sprzątanie, drobne naprawy czy wachta (która przygotowuje posiłki).
Obozy Sekcji Wigierskiej mają charakter formacyjny, co oznacza, że codziennie znajdujemy czas na wspólną modlitwę poranną, wieczorną i przed posiłkami oraz uczestnictwo w niedzielnej Mszy na terenie obozu lub w klasztorze. Oznacza również, że postępujemy według określonych zasad, w szczególności odnosimy się z szacunkiem do innych, nie pijemy alkoholu, nie palimy papierosów, ani nie tolerujemy jakichkolwiek innych używek.
Spływy kajakowe
Uczestnicy zazwyczaj biorą udział w jednym z trzech spływów, najczęściej są to:
- Czarna Hańcza (prostszy - 3 dni kajakiem i 1,5 na powrót) - Kanał Augustowski (średni 1,5 dnia na dojście i 3 dni kajakiem) - Rospuda i Blizna (trudniejszy - 4 dni w kajaku) Odbywały się także spływy na jezioro Pierty (dla najmłodszych), trasą Ełk-Biebrza-Kanał Augustowski (jeden z trudniejszych) oraz różne wariacje i kombinacje trzech podstawowych. Od dwóch lat organizujemy również spływy Białą Hańczą (Litwa) i Biebrzą. Spływy są zróżnicowane pod względem trudności i prowadzą przez jedne z najpiękniejszych polskich szlaków kajakarskich. Uczestnikom towarzyszy zawsze kilka osób z kadry, które dbają przede wszystkim o bezpieczeństwo grupy. |
Wycieczki
Podczas obozu odbywają się 2-3 wycieczki dla każdej z grup. Pierwsza - jednodniowa - jest rodzajem rozgrzewki przed bardziej wymagającymi wyprawami. Na ogół idziemy w okolice obozowiska: do klasztoru w Wigrach, Starego Folwarku, nad Jeziorko Muliczne czy do Gawrych Rudy. Jest to dobra okazja dla uczestników, by poznać otoczenie głównego obozu, dla kadry możliwość rozeznania się w sprawności grupy.
Druga i trzecia wycieczka trwają przynajmniej trzy dni i pozwalają poznać najbardziej urokliwe miejsca i zakątki Suwalszczyzny. Jedna z nich na ogół ma charakter bardziej mieszany, tj. starsi uczestnicy pomagają młodszym uporać się z wyzwaniem, jakim jest przejście całego dystansu. Druga pozwala starszym przeżyć prawdziwą przygodę i sprawdzić swoje możliwości, a młodszym, czy po prostu mniej chętnym, cieszyć się samodzielnością.
Podczas wycieczek (podobnie jak podczas spływów) śpimy w namiotach i jemy posiłki przygotowane na kuchenkach turystycznych. Cały sprzęt turystyczny nosimy ze sobą. Dbamy jednak, żeby każdy szedł z obciążeniem stosownym do swojego wieku i możliwości.
Druga i trzecia wycieczka trwają przynajmniej trzy dni i pozwalają poznać najbardziej urokliwe miejsca i zakątki Suwalszczyzny. Jedna z nich na ogół ma charakter bardziej mieszany, tj. starsi uczestnicy pomagają młodszym uporać się z wyzwaniem, jakim jest przejście całego dystansu. Druga pozwala starszym przeżyć prawdziwą przygodę i sprawdzić swoje możliwości, a młodszym, czy po prostu mniej chętnym, cieszyć się samodzielnością.
Podczas wycieczek (podobnie jak podczas spływów) śpimy w namiotach i jemy posiłki przygotowane na kuchenkach turystycznych. Cały sprzęt turystyczny nosimy ze sobą. Dbamy jednak, żeby każdy szedł z obciążeniem stosownym do swojego wieku i możliwości.